Terugkijken naar 2024
In 2024 kon ik nog het hele jaar mijn werk laten zien aan de Stationsstraat 16. Wat een geluk.
Ik maakte ook nieuw ander werk. Het begon in januari, toen ik samen met Cornel Pepers naar een workshop ‘encaustiek’ ging bij Cathy Helvoirt. Een voor mij nieuwe techniek. Ze deed het erg leuk en ik heb daar veel geleerd. Haar ruimte was er goed voor ingericht. En ik heb zo ook een mooi werkje kunnen maken van een van mijn favoriete thema’s, een liggend meisje of popje, waarbij het een beetje mysterieus blijft waarom zij daar ligt. Ik vind het een mooie techniek met een mooi effect, maar door de bewerkelijkheid rond voorzorgsmaatregelen is het dit jaar hierbij gebleven.
Ik sloot me al in 2023 aan bij een groepje in Zutphen opgezet door Peter de Jong en Fred Morssink. Zij waren op zoek naar thema en uitwisseling. We besloten rond het thema ‘huid’ te werken en gaandeweg groeide de groep. De hele groep is te zien op de website van KCZ. Zo had ik een nieuw onderwerp en ging verkennen wat ik daarmee kon. Ik bedacht dat de aarde ook een huid heeft. Het aardoppervlak, de grond waarop wij lopen, en onderliggende lagen. Net als voor je eigen huid zijn die lagen daaronder belangrijk voor het oppervlak. Ik ben een hardloper en ik weet dus ook dat je lekker loopt op een verende ondergrond, in het bos of op een atletiekbaan. Er waren gaten geboord in onze baan om te onderzoeken hoe de conditie was. Er bleven mooie intrigerende cirkels. Daaruit ontstond inspiratie voor werk. Het sloot aan bij mijn liefde voor patronen. Onze eerste tentoonstelling was dit jaar in mei in Baak bij een van de leden, Charlie Kamping. Wat daar van mij te zien was, waren een schilderij en enkele tekeningen ontstaan vanuit dat idee over het oppervlak van de aarde als huid.
In de herfst van dit jaar, 2024, wilde ik meedoen aan de kunstroute in Zutphen. Er werd bedacht om met een thema te werken, om zo wat meer verbonden te zijn met elkaar. Soms is dat goed, maar soms ook wil je het liefst werk laten zien waarmee de kunstenaars zelf het diepst verbonden zijn. Het werd ‘Maskers’, om later, juist vanwege al die verschillend gerichte kunstenaars te veranderen in ‘Maskers Af’. Maar ik was inmiddels al zoekende naar wat ik kon met maskers. En het leuke was dat ook Hans Bäumler, de kunstenaar met wie ik getrouwd ben, al eens een aantal tekeningen met maskers had gemaakt. We besloten die ook op te hangen in onze galerieruimte aan de Stationsstraat. En ik werkte aan een object en tekeningen van maskers. Het thema maakte iets los bij mij. Het was leuk om dat te verkennen. En los daarvan werd het een fijne drukbezochte kunstroute voor ons.
In november bedacht Cornel Pepers, vrijwilliger bij ‘Dat Bolwerck’ een tentoonstellingsruimte in Zutphen, en zelf kunstenaar, om een kunstkadomarkt aldaar te organiseren, met klein werk van zo’n 15 kunstenaars. Zo ontstond werk van 10 x 10 cm, voor mij een uitdagend nieuw formaat. Ik maakte werk in lagen, met een doorzichtig deel. Zo kon ik een voorgrond van een andere dimensie voorzien, door gekleurde patronen van potlood op papier en door borduurwerk. Een nieuwe techniek en aanpak voor mij. Een leuke ontdekking.
Op naar 2025.